Rechtspraak GBA: Beslissing ten gronde nr. 64/2020 van 29 september 2020

Betreft       

Een onderneming weigert de e-mailadressen van een gewezen gedelegeerd bestuurder af te sluiten bij zijn vertrek.

Context      

Het niet of niet-tijdig afsluiten van de e-mailbox van een gewezen gedelegeerd bestuurder door een KMO

Rechtsgrond

Artikel 5.1.b), c) en e) GDPR: (beginselen inzake verwerking van persoonsgegevens – doelbinding – minimale gegevensverwerking – opslagbeperking);

Artikel 6.1 GDPR: (rechtmatigheid van de verwerking);

Artikel 12.3 GDPR: (transparante informatie, communicatie en nadere regels voor de uitoefening van de rechten van de betrokkene);

Artikel 17.1.a) GDPR: (recht op gegevenswissing („recht op vergetelheid”)).

Feiten

Een voormalig gedelegeerd bestuurder (hierna: bestuurder) van een KMO gespecialiseerd in medische hulpmiddelen dient een klacht in bij de Gegevensbeschermingsautoriteit omdat de KMO verschillende e-mailadressen die aan hem en zijn familieleden gekoppeld zijn – na zijn tewerkstelling – zou blijven gebruiken ondanks meermaals protest. De beëindiging van de tewerkstelling was abrupt en conflictueus, zonder overdracht van dossiers voor zijn opvolgers.

De KMO was oorspronkelijk een familiebedrijf en werd destijds opgericht door de vader van de voormalige bestuurder. Het betreft een gereglementeerde en gecontroleerde sector door het Belgisch Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en  Gezondheidsproducten  (FAGG).  In  veel  landen  bestaat  een  gelijkwaardig controleorgaan waarmee de KMO ook betrekkingen onderhoudt.

Een bepaalde mailbox zou vertrouwelijke, particuliere en professionele informatie bevatten. Zo vermoedt hij ook dat privéfoto’s die beschikbaar waren op de computers van hem en zijn vrouw werden gebruikt om een smakeloze fotomontage te maken, waarbij zijn vrouw een andere man kust.

Wat betreft de niet-naleving van het finaliteitsbeginsel als bedoeld in artikel 5.1. b) in combinatie met de niet-naleving van artikel 5.1. c) (minimalisering) en e), van de GDPR (beperking van de bewaartermijn) dient vooreerst te worden opgemerkt dat de KMO de verwerkingsverantwoordelijke is, aangezien zij het doel en de middelen bepaalt van de gegevensverwerking. Ten tweede zijn de betwiste e-mailadressen wel degelijk persoonsgegevens in de zin van de GDPR aangezien de gegevens kunnen leiden tot de identificatie van (natuurlijke) personen.

De betwiste e-mailadressen werden in twee fasen geschrapt. In een eerste stap werden de adressen met voornamen en achternamen geschrapt en in een tweede fase werden de adressen met alleen een verwijzing naar voornamen afgesloten. Het langer handhaven van deze laatste e-mailadressen bestond er namelijk in om geen belangrijke professionele boodschappen te verliezen gezien de belangrijke functie van gedelegeerd bestuurder.

De Geschillenkamer was echter van mening dat wanneer iemand zijn functie beëindigd, dat de verwerkingsverantwoordelijke uiterlijk op de dag van het vertrek de e-mailbox dient te blokkeren.  Deze  blokkering  zou dan moeten gebeuren  nadat  ze  daarvan  vooraf  zijn verwittigd  en  nadat  ze  een  automatisch  bericht  hebben  ingevoegd, dewelke alle volgende correspondenten verwittigd dat de betrokkene zijn functie binnen het bedrijf niet meer uitoefent. Hierbij moeten zij tevens de contactgegevens van de persoon (of het algemene e-mailadres) die in zijn plaats komt, meedelen en dit gedurende een redelijke periode (1-3 maand).

Aangezien de bestuurder al in november 2016 was ontslagen, had de verwerking van deze gegevens op die datum al moeten worden stopgezet of alleszins binnen een redelijke termijn na die datum. Ook de e-mailadressen van de familieleden hadden binnen de 1 tot 3 maanden moeten worden gedeactiveerd. De Geschillenkamer concludeert dan ook dat artikel 5.1.b), c) en e) van de GDPR niet in acht werd genomen.

Bovendien schrijft artikel 6 van de GDPR voor dat alle verwerkingen moeten berusten op een rechtsgrondslag. Aangezien de KMO geen rechtmatig belang kan aantonen om een verdere verwerking van persoonsgegevens (lees: e-mailadressen van de bestuurder) te rechtvaardigen, begaat de KMO een inbreuk op artikel 6 van de GDPR.

Tot slot heeft volgens artikel 17.1.a) en artikel 12.3 van de GDPR de bestuurder het recht om zijn gegevens te laten wissen wanneer deze gegevens niet langer nodig zijn voor de doeleinden waarvoor zij werden verzameld of verwerkt. Aangezien de KMO het verzoek niet beantwoordde binnen de maand, zonder opgave van enige reden, heeft zij niet voldaan aan bovenstaande artikelen.

Uitspraak

Naast een berisping en het uitvaardigen van een nalevingsbevel voor het invoeren van een beleid waarbij de e-mailboxen worden afgesloten in geval van vertrek, is de Geschillenkamer van mening dat een administratieve boete van € 15.000,00 gerechtvaardigd is.

Onze mening        

De principes van rechtmatigheid, doelbinding, minimale gegevensverwerking en proportionele gegevensbewaring zijn de grondbeginselen van de GDPR. Indien hierop wordt gezondigd, zal de Geschillenkamer automatisch in strengere straffen voorzien. Er wordt een boete van maar liefst van € 15.000,00 opgelegd.

Een verwerkingsverantwoordelijke moet er steeds voor zorgen dat uiterlijk op datum van vertrek of binnen een redelijke termijn (1-3 maanden) de betreffende mailadressen gedeactiveerd moeten worden.

Definitief?  

Ja

Beslissing

Beslissing 64 2020